Neste ensaio histórico preséntanse argumentos para sustentar dúas teses estreitamente imbricadas.
Por unha banda amósase a existencia na Gallaecia prerromana dunha ideoloxía de da realeza, ou da soberanía, semellante á difundida no conxunto do grupo celta na antigüidade. Testemuños heteroxéneos como son as noticias sobre o xefe lusitano Viriato, ou certos elementos do folclore galego moderno forman, á luz do método comparativo aplicado no libro, parte desa construcción asemade social e ideolóxica.
Por outra banda proponse o exame dunha serie de sitios arqueolóxicos formados basicamente por petroglifos que consideramos operativos entre os galaicos prerromanos, aínda que posiblemente teñen raíces anteriores, en consonancia con tantos santuarios rurais ou extraurbanos coñecidos ao longo do mundo Mediterráneo...